Gelijkgestemden

Wederom was ik een artikel aan het lezen uit een Happinez, (2-2020) , dit keer met een artikel over Greg Braden (auteur van onder andere het boek “The Wisdom Code”) en over Henk van Straten (schrijven, journalist en columnist.)

Beide artikelen heb ik gretig gelezen en wat me vooral bijbleef als rode draad, is hoe moeilijk het is om vast te houden aan je eigen idealen, nieuw opgedane inzichten en positieve gemoedstoestand als je eenmaal weer verder gaat met je dagelijkse leven, met mensen die niet de hoopvolle en positieve toekomst voor zich zien en waardoor je heerlijke bubble weer lek laat prikken.

Het artikel van Gregg Braden gaat over zijn gedachtengang dat we een nieuw tijdperk tegemoet gaan waarin de wereld draait om samenwerken in plaats van om competitie, die gebaseerd is op de theorie van Darwin, Survival Of The Fittest ( uit 1859!)

“We leven nog altijd alsof het klopt: dat alleen de sterkste overleeft, en dat we moeten vechten voor ons bestaan, echter zijn conflict en competitie geen duurzaam idee. Dit is wat we de laatste 100 jaar hebben gedaan maar als we de kans op overleven willen vergroten zullen we samenwerken en harmonie moeten gaan omarmen.”

Als we beginnen met onze kinderen te vertellen dat het leven gaat om samenwerken en delen, zal het langzaam gaan veranderen. Je kunt op elk moment van elke dag beginnen met anders denken, jezelf afvragen “Wat kan ik toevoegen?” in plaats van ” Wat brengt het mij?”.

Al lezende merk ik dat ik me weer positiever ga voelen, ik merk dat ik ja aan het knikken ben. Ja, zie je wel, hij heeft gelijk en hij wordt gehoord, er zijn genoeg mensen die er hetzelfde instaan als ik, vrolijk blader ik door naar het volgende artikel.

Het stuk van Henk van Straten gaat over zijn persoonlijke ervaring bij een retraite van Steve Sewell in Ecuador, op zoek naar een hulpmiddel om te leren gaan met zijn innerlijke demonen en te stoppen met anti depressiva, nog altijd in mijn mooie bubble kom ik aan bij de laatste alinea’s waarin hij teruggaat naar Nederland.

” Het dagelijkse leven diende zich aan. Mijn hart was geen eindeloze bron van gouden licht meer, ik was blijkbaar toch niet verlost van al mijn patronen en alle bagage. Het gevaar van een euforische ervaring is dat je, als je er middenin zit, heel even gaat geloven dat deze nieuwe gemoedstoestand permanent zal zijn. Maar onkruid woekert, het hart wapent zich.

“Het behouden van een open hart kost nu eenmaal werk. Je moet er iets voor doen, elke keer opnieuw het onkruid wegsnoeien, de juiste keuzes maken.”

En weg was mijn bubble, ik begreep helemaal wat hij bedoelde.

Afgelopen zomer ben ik met mijn oudste dochter naar een Yoga retraite geweest in het landhuis/klooster Zeeveld, in Castricum. Ik kan het niet anders omschrijven dan dat het een stukje hemel op aarde was, het eten was geweldig (Farah’s Table), de locatie mooi en rustgevend met een prachtige serre met planten en druiven, de groep mensen uiteenlopend en toch hetzelfde, mensen die begrepen wat ik bedoelde als ik aangaf dat ik het nut niet inzie om alleen maar te werken voor mezelf, voor later, dan mis je toch heel veel.

Toen de laatste dag van de retraite was aangebroken, en bij de gedachte over de terugreis werd ik zelfs een beetje zenuwachtig, moest ik nu echt 1,5 uur over een drukke snelweg gaan rijden met mensen met haast, bumperklevers en opletten dat ik niet verkeerd rijd….. ik wilde in mijn bubble blijven…

Nu 4 weken later merk ik dat ik mijn bubble deze keer niet wil loslaten, ik blijf praten met mensen in mijn omgeving, vrienden en familie over dat ik twijfel, dat dit ‘het’ niet kan zijn. Helaas krijg ik hier niet altijd de bijval of reacties die er in Castricum wel waren en merk ik dat ik dat heel erg nodig heb. Ik ga ervoor zorgen dat ik gelijkgestemden ga vinden in mijn eigen omgeving zodat mijn bubble niet meer als een bubble voelt.

De artikelen van Gregg Braden en Henk van Straten dragen hier weer aan bij, kwamen net weer op tijd om niet opnieuw in te dutten. Ja Gregg, ook ik ben optimistich over de toekomst en geloof in samenwerken, en Henk, ik ga hard aan het werk om mijn hart open te houden en te blijven wieden als het nodig is!