Al meerdere jaren zit ik vast in een gevoel van machteloosheid, ongeloof en verontwaardiging over het onrecht en de ongelijke verdeling in de wereld. Soms voelt dit als boosheid tegen ‘ De wereld’, die maar door lijkt te denderen in zogenaamde groei en vooruitgang. Als ik zelf een boos persoon tref, is mijn eerste reactie vaak om weg te komen. De kans is kans groot dat ik helemaal niet hoor wat deze persoon probeert te zeggen en ik alleen de boosheid zie. Dit terwijl ik het gevoel van onmacht, wat boosheid vaak lijkt te zijn, zelf heel goed begrijp. Machteloos op de bank blijven zitten, omdat wat ik ook zou…

Het blijft toevallig dat net op het moment dat er ook echt ruimte komt in je leven voor verandering, dat je dan net dat ene boek leest, een bepaald persoon tegenkomt of in een bepaalde situatie terechtkomt waarin je wel de herkenning vindt die je zoekt. Je net dat zetje in de rug krijgt om iets te gaan doen met al die gevoelens en gedachten die je al zolang probeert weg te stoppen….. Ik heb het boek ” The Courage To Be Disliked” in eerste instantie in het Engels gelezen en wat ik niet vaak meemaak is dat ik de Nederlandstalige vertaling beter vind en meer recht doet aan de…

Gebaseerd op de fictieve site uit de film , Hope Gap, waarvan ik stiekem hoopte dat deze echt bestond. Een site die je laat zien dat je niet alleen bent in wat je voelt, wat het ook is wat je voelt, iemand anders is hier al eerder doorheen geweest. Someone has been here before. Het gevoel echt begrepen te worden komt niet vaak voor maar is juist zo waardevol en helend. Heb jij iets meegemaakt, een gevoel wat je nooit meer helemaal kwijt zal raken en wil je hier iets goeds uit voort laten komen? Iemand laten weten dat ze niet alleen zijn in dit gevoel , deze situatie, plaats…

Wederom was ik een artikel aan het lezen uit een Happinez, (2-2020) , dit keer met een artikel over Greg Braden (auteur van onder andere het boek “The Wisdom Code”) en over Henk van Straten (schrijven, journalist en columnist.) Beide artikelen heb ik gretig gelezen en wat me vooral bijbleef als rode draad, is hoe moeilijk het is om vast te houden aan je eigen idealen, nieuw opgedane inzichten en positieve gemoedstoestand als je eenmaal weer verder gaat met je dagelijkse leven, met mensen die niet de hoopvolle en positieve toekomst voor zich zien en waardoor je heerlijke bubble weer lek laat prikken. Het artikel van Gregg Braden gaat over…

Als ik wat aan het piekeren ben en wat opzoek op het internet op zoek naar herkenning kom ik toch vaak uit op de gedachte, ” Ja, maar….dat bedoel ik helemaal niet'” Al een aantal jaar heb ik last van een onbestemd, wat leeg gevoel, van niet echt gelukkig kunnen zijn. Ik heb alles wat een mens nodig heeft, liefdevol opgegroeid in een gezin zonder heftige problemen, ziektes, geweld of iets dergelijks, een leuke jeugd, school makkelijk doorlopen, een paar leuke reizen gemaakt en nu zelf een gezin met 2 gezonde kinderen, een leuke partner , leuke woning , leuke baan, vrienden, hobby’s…….en toch…. Als ik zo om me heen…

Niemand kan iedereen helpen, maar iedereen kan wel iemand helpen! Vaak lijkt het of je compleet machteloos bent als je hoort en leest over de problemen in de wereld en bekruipt je het gevoel dat de wereld toch niet gaat veranderen .Soms lijkt het alsof je net zo goed niets kunt doen , in je eentje kun je de wereld niet veranderen……toch? “In je eentje kun je geen verschil maken” “Het draait uiteindelijk toch alleen om geld” “De wereld wordt er niet ook beter door als jij ongelukkig bent” En zo zijn er nog meerdere reacties die ik wel eens krijg of hoor als ik praat met mensen om me…